21 Kasım 2009 Cumartesi

AAAAA Başak Hasta Olmuş!!!!


Şimdi insan hastalığını hele de grip gibi basit bir hastalığı buraya yazar mı ?demeyin hiç.Bu bir ibret-i alem öyküsüdür.

Domuz gribine var olduğu günden bu yana hiç inanmayan ben, ki hala inanmamaktayım.Bir memleketin sağlık bakanı televizyona çıkıp bu sene gripten 22 milyon vatandaşımızın ölmesini bekliyoruz derse ve o memleketin insanları ‘ya bu adam ne diyor zaten bizim nüfus 70 milyon değil miydi?diye sorgulamazsa ve işin ilginç olanı bu muhterem bakanımız bu açıklamasından evvel 28 milyon grip aşısı!!! satın almış olduğumuzu bildirirse gel de inan!!!!Bana göre yaratılmak istenen bir korku ve panik ortamı var ki bunu da başarı ile yarattılar.Neyse konumuza geri dönelim;işte bu domuz gribi mevzusuna inanmayan ben Salı günü uyanır ve görür ki kuzeni hasta,grip olmuş,ateş falan yatmakta.Tabii hiç aklına gelmez bulaşır bu bana diye…

Çarşamba sabahı kalktığımda anladım bir şeyler ters gitmekte,bir ağırlık,bir kırıklık var üzerimde.Öğlene doğru anladım ;ben hasta oluyorum.Üşüme krizleri,halsizlik had saffada.Ben ki ayaklı eczane deposuyumdur.Koca şirkette ben dahil kimsede bir tane ilaç,hatta vitamin bile yok.Öyle hasta olmaya beş kala döndüm eve,ki kuzen gündüz bayağı kötüleşmiş.Ona çorba pişirdim,ayakta kalmak için bir sebep olunca kendi hastalığımı unutmaya başladım.Ben unuttum unutmasına da hain virüsler beni unutmadılar…

Perşembe sabahı;Allah’ım sana şükürler olsun ki bize bunca muhteşem çalışan organı verdiğin halde onları hissetmememizi sağladın.Evet ciğerlerimin yerini hissederek uyandım.Elime kalem verseler ince hatlarına varıncaya kadar çiziceğim.O nasıl bir acı,o nasıl bir yanma hissi.Her nefes aldığımda sevgili akciğerlerim nasıl yanıyorlar,tarifi yok bunun.O sancı ciğerlerimden diğer uzuvlarıma hızla yayıldı.Tabii arkasından ateş 38,5 dan 39’u buldu.Bendeniz ise harika hayaller aleminde müthiş rüyalar gördü bir süre.

Şimdi daha iyiyim.Ama tüm bunlar olup biterken ilk kez bir şey istedim.;Sigarayı Bırakmak!!! Sevgili ciğerlerimi bunca senedir fazla hor hakir kullandığımı ve isyan ettiklerini anladım.Bilmiyorum başarabilir miyim ama bunu düşündürdüğü için bile hasta olduğuma sevindim…

Bugünse kendime biraz temiz hava aldırmak ve biraz fotoğraf çekmek için Kadıköy’den vapurla Eminönü’ne geçtim.Ve muhteşem bir şey oldu vapur seyahati sırasında ‘Yunus gördüm’!!!O kadar güzellerdi ki en son küçücük bir çocukken görmüştüm onları.Ama seyretmekten fotoğraflarını çekmek aklıma gelmedi.Onun yerine size İstanbul’u her daim kanatlarının altına alan Martılardan gösterebiliyorum.Benim objektifimden…

18 Kasım 2009 Çarşamba

Kapan…


- Başak bu aralar ne yapmakta???

Kendime bu soruyu sorarken buldum kendimi.Bu aralar kaçak göçek bir insanım ben.Dışı farklı içi farklı…

Her gün aynı duayı ediyorum.Ne olur artık güzel bir şey olsun.Bir yerlerden çok mutlu bir haber gelsin bulsun hepimizi.Yazın ilk dondurmasını yiyen çocuklar gibi mutlu olalım.Yada ne bileyim o en çok sevdiğimiz arkadaşlarımızla felekten bir gece çaldığımızda ki gibi mutlu.Aşık olduğumuz insanla geçirdiğimiz en güzel günlerde ki gibi mutlu…

Kendime kızgınım,asıl yazmak istediklerimi buraya yazamadığım için kızıyorum kendime.Bir kapana sıkışmış gibiyim.Yazarsam okunacak,yazarsam yenik düşeceğim,yazarsam zayıf gözükeceğim.Oysa ben başı dik durmak istiyorum,oysa ben gururlu olmak istiyorum,oysa ben haksızlığa uğramış herkes gibi hakkımı istiyorum.

Yazamıyorum,uyuyamıyorum ve en kötüsü hayal kuramıyorum…


Hayaller kurarsınız,içinde mutluluk olan,içinde en sevdiğiniz olan,herşeyin zor edinilmiş olsa da güzel olduğu hayaller kurarsınız.Sonra bir gün biri gelir ve öyle bir şey yapar ki,dönüşü olmayacak bir şekilde her şey değişir.O biri sizde öyle bir yara açar ki,canınız daha fazla yanmasın diye gitsin istersiniz.Ama en korkuncu işte o an başlar.Çünkü o gittiğinde fark edersiniz ki , hayalleriniz çalınmıştır….

Ve siz ne yeni hayaller kurabilirsiniz bu kirlenmişliğin üzerine ne eski hayallerinizi geri alabilirsiniz yeniden yanmasın canınız diye…

Artık bir labirente hapis olmuş gibisinizdir ve en acısı artık çıkışta sizi bekleyen biri de yoktur!!!


Fotoğraf:benim objektifimden...

SAYAÇ

Sitenizesayac.com