Uykusuz

Ne tam bir haftadır hiç durmadan devam eden şu baş ağrısı,ne artık saymayı bıraktığım uykusuz gecelerim, ne uyuyabildiğim birkaç saat içersinde defalarca sıçramam yerimden,ne de gündüz gülen gece yastığa başını koyar koymaz ağlama krizlerine giren bir insana dönüşmem hiçbirinden şikayetçi değilim.Tek şikayetim;

Başucumda bir kitap var,kitabın içinde üç fotoğraf ,üçüde aynı kişinin …Her gece elimin biri uzanıyor o kitaba.Okumak değil derdi ,öpüp koklamak fotoğraftakini.Diğer elim son dakika da yakalıyor ötekini…Sonra başlıyor bir kavga.Bir mahkeme kuruluyor içimde,savcı da ,avukatta,hakim de ben.Sanık o.Hem suçlu bulup,idama mahkum ediyorum,hem beraat ettirip,başıma taç ettiriyorum.Öfkem sevdama yenik düşüyor.Sevdam tek başına can çekişiyor.Bu keder bu bedene fazla geliyor.

Rabb’im;

Sana yalvarıyoum;

Ya sök al içimden bu umutsuz sevdayı
Ya bana tutunacak bir umut ver.
Ya da bana son bir mucize daha gönder…

Bana bir yol göster artık,bir ufacık ışık ver…

Nefret Edebilenlere…

Bir zamanlar sevip te sonra kendisine ait olmadı diye nefret edebilmeyi başaranlara;

- Ne yazık ki sizler beni gerçekte hiç sevmemişiniz ve hatta ne yazık ki siz sevmeyi hiç bilmemişiniz.Siz hiç sevginiz uğruna kendinizden vaz geçememişiniz,siz size ait olmayanı,sizi sevmeyeni sevmeyi bilmemişiniz.Yazık ,umarım bir gün gerçek bir sevgiye yer açarsınız kalbinizde…Ama bilin ki sizin nefretiniz ne karartır benim kalbimi ne de azaltır beni.

Benim sevip de karşılık bulamadığım tüm sevdiklerim ben sizi ‘İnsan’olduğunuz için bana yaşattığınız güzel anlar için ve başarabildiysem eğer bir anlık tebessümünüz için dünde bugün de yarın da sevmeye devam edeceğim…Sevene de sevmeyene de kalbime yer ettiği ve acısını çeksem de bana sevmeyi öğrettiği için teşekkür ederim.

Ayşe Başak BAŞOL