15 Mart 2010 Pazartesi

Babam’a


Babacığım…


Senden ayrılalı 6 sene geçmiş dün.6 koca sene be baba.Daha yeni birbirimizi bulmuştuk beni bırakıp gittiğinde…


Biz hiç o babasına aşık kızla ,muhteşem baba olamadık seninle.Neden olamadığımızı çok düşündüm ben,çok ağladım üzerine.Zamanı geri almak istedim,bir şeyleri değiştirmek için.Gene de anılar var ya baba.Az da olsa o güzel anılar;


Hatırlar mısın ?Ne zaman korku filmi izlesek ben hemen kucağına saklanırdım mesela.Yada tüm çocukluğum boyunca odamdan gitmeyen hayaletlerden gecenin 3’ünde sen kurtarırdın beni.Hani bir kez peşinden çatıya çıkmaya çalışmıştım tahta merdivenden de inememiştim sonra,sen kucağında indirmiştin beni….


Kalbinde piller vardı senin baba ve ben o pillerin tik tak yapan sesini senden sonra başımı koyduğum tüm erkek göğüslerinde aradım baba.Bulamayınca da daha bir sıkı yasladım başımı bir umut belki derinden de olsa gelir bir ses diye…


Gelmedi baba…


Senin geri gelmediğin gibi ,annemin gelmediği gibi gelmedi baba.!


Gelmeyince kaçtım ben hep baba.Bir köşe başından sen çıkarsında bu kez durdurursun belki beni diye.Bu kez bana gençliğini anlatırsın diye,bu kez bir kere olsun ‘Kızım seni çok seviyorum ‘dersin diye…

Kimse beni durdurmadı beni ,sen gittiğinden beri.Kimse gurur duymadı benle ,kimse gerçekten sevmedi beni ve kimse kızım demedi baba sen gittiğinden beri…


Bazen hala geceleri uyanıp sana sesleniyorum baba.Gelmeyeceğini biliyorum ama ‘baba’ diyebilmeyi özlüyorum be baba!!!


Biliyorum bir yerlerden bakıyorsun bana.İşte benim kızım diyorsun gururla,hiç okşayamadığın saçlarımı okşuyorsun usulca .Ama şu boşluk var ya baba,ne yapsam, ne etsem dolmuyor be baba…


Bazen sokaklarda kız çocukları görüyorum elleri babalarında.İçim acıyor baba,elime bakıyorum şu yaşımda baba,keşke benimkini de tutan olsa diye.İnsanların babalarını kıskanıyorum ben baba!!


Beni o kadar babasız bıraktın ki….


Ve ben o kadar senin sevgine muhtaçtım ki…


Şimdi gelsen gene ,hiç bir şeyi beğenmesen gene ama gelsen,hep başkalarının çocuklarını örnek versen kızacağımı bile bile ama gelsen,rüzgarına kapılıp başıma iş açmayayım diye kitaplarını saklasan benden gene ama gelsen.


‘Söz bu kez dizinin dibinde kalacağım ,hani sen derdin ya kızların yeri babalarının dizinin dibi diye,kalacağım bu kez baba,sen git artık desende kalacağım baba!Ne olur gel baba!!’


Seni çooook seviyorum Baba’m


Not:Öykü’m ve Bedardem’im ne olur affedin beni…


14 Mart 2010 Pazar

Büyük Buluşma

Bugün ayın kaçı ?Unuttum ..Günlerden ne ?Sanırım Pazar olmalı…Peki sevgilim nerede?


Az önce gitti…


Vaktim olsa yazacaktım ama o kadar koşuşturmalı geçti ki şu son bir hafta yazamadım size.Hani ‘bir adam’ vardı demiştim.Beni isteyen ,ısrar eden…ve Ankara’da yaşayan…

İşte sonunda bu hafta sonu büyük buluşma gerçekleşti.


Cuma gecesi saat 11 Ataşehir Nilüfer Turizm terminali


Aylar sonra makyaj yapmış ,hanidir giymeyi unuttuğu feminen kıyafetlerini giymiş,iki dirhem bir çekirdek ben ,heyecandan ve korkudan ölmek üzere gergin gergin tırnaklarımı kemiriyorum.Çevrede ki herkese tek tek bakıyorum,ödüm patlıyor tanıyamazsam diye..Gördüğüm tipler beni daha da geriyor açıkcası…Arabadan inip içeri giriyorum.18:05 Ankara otobüsü geldi mi diyorum görevliye.Birazdan burada olur diyor.Volta atmaya başlıyorum deli gibi.Ve sonunda otobüs terminale iniyor.Allah’ım öleceğim şimdi diyorum içimden.


Tanıyorum…Ama elim ayağım birbirine dolaşmış bir şekilde.Ne desem ne yapsam bilmiyorum .O çok rahat gelip sarılıyor,o ilk sarılıştan ne çok şey bekliyorum.İçimde binbir tereddüt var benim,geçmişim bir ayağımdan çekiyor hep beni.İçimde susmayan sesler var,kulağıma kötü şeyler fısıldıyorlar.


İlk 12 saat kendimle kavga ederek geçiyor.Sonra içimde sağlam kalan tek ses ‘Başak kızım toparlan artık diyor ,bırak geçmişinin elini,vedalaş artık onunla diyor.Canını yakmaktan vazgeç artık diyor.Dediğini yapıyorum.Geçmişime el sallıyorum usulca,şimdi artık o var bir tek.Ne önümde ne arkamda sadece yanımda…


Zaman geçiyor ,akıp sessizce su gibi gidiyor ve ayrılık anı geliyor.Hiç sevmedim ben kısada olsa tüm ayrılıkları,bunu da sevmedim…


Daha şimdiden özledim ‘Adam’ı…



Ben galiba…



SAYAÇ

Sitenizesayac.com