Küçük Bir Aşk Masalı

Onu ilk fark ettiğinde bir veda faslındaydı ve ağlıyordu.Çok sevdiği işinden hiç istemiyor da olsa ayrılıyordu.Delikanlı ona baktı ;

-O zaman sana bir şarkı çalalım deyip ,iki saniyede sanki önceden hazırlamış gibi bilgisayardan şarkıyı bulup,çalmaya başladı.Kıraç’ın sesi duyuldu önce o zamanlar çok moda olan bir dizinin şarkısı çalıyordu .’Gülmek için yaratılmış gözlerde yaşlar niye ‘ Zaten ağlayan Beyza birden hıçkırmaya başladı,artık gözyaşlarını saklayamıyordu da ve ardından bu kez odayı ‘Vakit tamam seni terkediyorum’ çınlatmaya başladı ki işte tam da o an bir şey oldu.Beyza’nın gözleri birden delikanlının gözleriyle buluştu.Beyza’nın kalp atışları değişiverdi birden,karşısında ki adam o kadar içten o kadar derin bakıyordu ki ona.Yok canım olamaz dedi sonra kendi kendine…

Ve ayrıldı yolları…

Üç ay sonra aralık ayının son günleri Beyza geri döndü çok sevdiği işyerine.Öyle mutluydu ki üstelik bir de terfi almış müdür olmuştu.Kalbi küt küt atıyordu,tekrar mesai arkadaşlarıyla birlikteydi ve her şey onu çok heyecanlandırıyordu.Çoktan unutmuştu ona deli deli bakan o gözleri.Öyle ya zaten o aralar hayırsızın biriyle birlikteydi.

Zaman su gibi akıp giderken ,Beyza uzakta olan sevgilisini görmeye gidip gelirken ters bir şeyler olduğunu sezinlemeye başladı.Ve bir bayram günü gittiği o Akdeniz şehrinde öğrendi gerçeği,aslında çoktandır bildiği ama kabullenmek istemediği gerçeği.O çok güvendiği,evlenmeyi planladığı,3,5 yılını verdiği sevgilisi aldatıyordu onu.Yakalamıştı işte.Üstelik inkarda etmedi öbür taraf,doğru dedi,hem de tek kişiyle de değil dedi.

Yıkıldı Beyza,hem de öyle bir yıkılış ki….

Ne zamandır unutmuştu hayatı,hayat onun için o uzakta ama kalbinin en içindeki sevgilisiydi.Şimdi neye dayanacaktı,nasıldı yalnızlıkla yaşamak.Ezberi bozulmuştu,tökezlediğini hissetti.İlk kez yeniden başlama gücü yoktu kalbinde.Onun yerine yakıp yıkmak istiyordu.Önünde ne varsa yakıp yıkmak yok etmek istiyordu.Kim çıkarsa tüketmek,birinin yaptığının bedelini diğerlerine ödetmek.Tükenmek ve tüketmek istiyordu kendini bedenini ve ona aşk duyan herkesi.Çünkü inanmıyordu artık aşkın saflığına,sevginin kudretine.Aynada gördüğünü tanımaz olmuştu.İçinde bir büyük acı ama ondan da büyük bir yangın vardı.Ve maalesef hayatına girmeye hazırlananlar henüz bundan habersizdi.

Bir cumartesi günü,kışın Kadıköy’ü griye boyadığı bir sabah her cumartesi olduğu gibi kursa gitti Beyza.Herşey bilindikti.Minübüse bindi,kadıköy’de indi,soğuktan ötürü hızlı adımlarla kursa doğru yürüdü ve derse girdi.Bilmediği bir şey vardı ama Beyza’nın .O gün hayatı için bir milat,çok uzun süreler devam edecek bir hikayenin başlangıç günüydü.

Ders arasında herkesin yaptığı gibi telefonunu kontrol etti.Aslında kimseden beklediği bir mesaj yada bir çağrı yoktu onun.Zaten kimse aramazdı da .Hayatı öyle sessiz ve ıssızdı ki.Kimseyi de beklemiyordu kapısını çalsın diye.Ama mesaj kutusunda onu bekleyen bir sürpriz vardı.Mesajı okuyunca şaşırdı ,neye yoracağına karar veremedi.Aynı anda o veda faslında ki gözler aklına geldi.Yoksa gerçekten doğru olabilir miydi?Şirketten ayrılacağı gün kendisine o şarkıları çalan adam,Erkan ondan hoşlanıyor olabilir miydi?

Mümkün değil dedi içinden ,hem zaten ders çıkışı görüşmek istemiş,hemen fesatlanma dedi kendine.O da Kadıköy’de derste,ne var bunda ,çok normal.Hem Erkan herkesle çok yakındır ,huyu böyle dedi.Dedi de kendi de inanmadı dediklerine.

Dersi dinlemedi ,Erkan’ı düşündü durdu.Çok yakışıklı bir adamdı,hem yakışıklı hem sempatik hem de herkesin ilgisini çeken türdendi.Üstelik kendinden de küçüktü.Bir de aynı şirkette çalıştığı kuzeniyle yakın arkadaştı.Olmaz dedi gene, bu mümkün değil!Böyle bir adam benden hoşlanıyor olamaz.Ablası olacak yaştayım,bu mümkün değil dedi.Dedi ama kalp atışlarının değişmesini de engelleyemedi…

Sonunda ders bitti.Beyza alelacele eşyalarını toplayıp buluşma yerine doğru hızlı adımlarla yürümeye koyuldu.

İşte oradaydı.Tuhaf her gün gördüğü Erkan’ı ilk kez görmüşcesine heyecanlanıyordu.Hava akşamında gelmesiyle iyiden iyiye ayaza dönmüştü.Birlikte Barlar sokağında bir yere attılar kendilerini.Biralar söylendi,Erkan sanki cesaret alacakmışçasına bir biri ardına yuvarladı biraları .Beyzaysa elinde ki bardakla oynayıp duruyordu.Zaten pek arası yoktu birayla.O daha çok shot içkileri severdi ki onun sonunda da eve kucakta dönmek vardı.

Çok konuşmadılar,biraz ofis dedikoduları,biraz soğuyan havalar.Vakit geç olmaya başlayınca kalktılar yolun onları ayıracağı noktaya kadar birlikte yürüdüler.Ama yol bu kez onları ayırmayacaktı…

Beyza eve giderken düşündü durdu.İçi sıkılmıştı.Şimdi bir şey çıkarmalı mıydı bu buluşmadan.Çıkarmalıyım tabii,anlatacak bir şeyi olsa anlatırdı ama öyle havadan sudan konuştu benle dedi içinden.Sonra vaz geçti iyi ya hiçbir şey konuşmadı bir şey hissediyor olsa söylerdi diye vaz geçti düşüncesinden.Sonra tekrar Erkan’ı düşünmeye başladı.Ya gerçekten seviyorsa beni diye düşündü.

Olmazdı,olamazdı,olmamalıydı.Bir kere küçüktü kendinden.Herkes ne düşünürdü.Sonra ofistendi.Daha önce ki ofis aşkları geldi aklına.İçi daha da karardı.Korktu.Mümkün değil olmazdı.Hem sonra aynı zamanda patronunun eşi olan teyzesi ne derdi?İrkildi birden bunu düşünmek bile istemiyordu.Kesin ikimizi de işten atar dedi içinden.Bir kez daha aynı kabusu görmek istemiyordu.Bu iş olamazdı!!! Peki o zaman kalbi neden bu kadar hızlı atıyordu?

Küçük bir hikaye diye yola çıktım ama sanırım ben bir roman yazıyorum.Ufacık bir bölümünü de sizle paylaşmak istedim.Fikirlerinizi paylaşırsanız beni inanılmaz mutlu edersiniz.

Ben Geldim…

Bu kaçıncı gece uykusuz bilemiyorum

Yada bu kaçıncı sigara…

Bir hayal alemindeyim bu aralar

Öyle yaşayıp gidiyorum

Sen varmışın gibi

Hayatımdaymışın gibi

Benim anımsayamadığım o geçmişimizde olduğu gibi

Yaşayıp gidiyorum.

Bizim şarkılarımızı dinliyorum

Bizim fotoğraflarımıza bakıyorum.

Bizi birbirine çok yakıştırıp mutlu oluyorum.

Gerçekte mutlu muyum bende bilmiyorum sevdiğim.

Sevdiğim olmaktan çıkıp sevgilim olmanı diliyorum.

Hatta sana haksızlık edip

Öyleymişin gibi davranıyorum

Dedim ya bir hayal aleminde yaşıyorum.

Bizim mutlu olduğumuz bir alemde.

Masallarda kalmak istemiyorum,masal olmak istemiyorum.

Yazık edermişiz gibi geliyor bize…

Sonra oturup bizim üzerimize planlar yapıyorum,

Gidilecek yerler,geziler,turlar

Kah Midyata gidiyoruz,kah Karadeniz’den çıkıyoruz…

Elini sımsıkı tutmak istiyorum

Bırakamasın bir daha beni diye…

Tereddütlerimiz ,amalarımız ,ya sonralarımız olmasın istiyorum…

Sensiz geçen her saniye boşa geçiyormuş gibi

Seni göremediğim her gün haybeden yaşanmış gibi

Seni öyle çok özlüyorum ki…

Bu kalp bu bedene sığmaz oldu artık sevdiğim…

Ama işte içimde bir yerde bir can kırığı var ki sorma

Kemirip duruyor beni

Hayal diyor bunlar,bir bulutun üzerindesin ve düşmek üzeresin diyor

Düşünce acı nasıl olur tadacaksın diyor

Daha o derken beni hıçkırık tutuyor

Yokluğun beni öldürüyor be sevdiğim…

Ölüm demişken,hastalığımı bile unuttum bu aralar,

Kontrollerimi,ilaçlarımı her şeyi kendimi bile unuttum

Ama ölme isteğim yok artık

Yaşama isteğim de yok

Bir sana isteğim var

Bir seni hergün bir öncekinden daha çok sevebilme isteğim var…

Gözlerini görmek istiyorum

Aynı eskisi gibi

Bana o deli deli bakan gözlerini görmek istiyorum

Beni sevdiğini haykıran gözlerini…

Kurallarım,yasaklarım yok artık

Sırlarım,gizlerim yok artık

Her şey açık bende artık

Sen iste şehrin en büyük meydanında haykırayım sevgimi

Zaten sığmıyor artık bu bedene sevgim

Biliyorum senin için çok zor

Aklın gene yanacak canın diyor sana

Engeller koyuyor önüne seni korumak için

Sakın diyor ,dur diyor,Yapma diyor sana

Ama sen kalbini dinle sevdiğim

Hala orada içerlerde bir yerlerde benden bir şey varsa

Ne olur onu dinle sevdiğim

Çünkü bu kez ‘BEN’ geldim!!!

Hadi tut elimi ne olur....

Özlem...

Nasıl özlüyorum seni

Nasıl...

Şimdi kapıyı çalsan

Öyle dursan eşikte

Her zaman ki gibi yarı utangaç

Beni almayacak mısın içeri desen

Sonra girsen içeri teklifsizce

Kediyi sevsen,

Kendine oturacak yer bakıp,

Sonra hep oturduğun yeri seçsen...

Nasıl özlüyorum seni

Ahh Nasıl

Şimdi kapıyı çalsan

Gelsen hayatıma teklifsizce...