Gece 00:29
Gökyüzü bir aydınlanıveriyor bir karalıyor.Gök gürültülerini ,şimşekler kovalıyor…
Bilirsin sevmem ben gök gürültüsünü,korkutur beni hep.Üstelik nice sıkıntıya da gebeyim,içten içe biliyorum olacakları…
Bile bile ateşe yürümek benimkisi.İlle yenik düşme isteği bu bende ki…
Ama işte içimde bir yerlerde bir umut var.Küçücük bir umut,hani tutsan ellerimi,döndürsen zamanı eskiye, o en mutlu günlerime,bulsan getirsen eski beni,bana!
Hani diyorum bu kez de sen kaçırmasan o treni,yensen gururunu,yok olmaz demesen.
Hani eskisi gibi olsa her şey,başımı yaslayınca omzuna unutsam ne var ne yok her şeyi…
Hani karışsa gene uykum,uykuna..
Hani yokluğun cehennem olsa ,varlığın cennetten bir köşe..
Sevsen beni gene ,canın gibi,candan öte…
Hani diyorum olmaz mı?
Yollarda duruyorum,düşüncelerime düşünce katıyorum
Soruyorum kendime
Bu mu isteğin ,gerçek mi?
Yoksa şimdi çıksa gelse gene kaçacak mısın?
Gelmediği için mi bunca ısrarın…
Yok diyor içim ,yok istiyorum diyor
Getir onu bana diyor
Getir getirmezsen susmam,uyutmam!
Huzurun olmaz ,hep bir gölge olurum diyor tüm mutlu anlarına…
Getir onu bana diyor içim…
Ne yaparsın işte ben böyleyim…!
