3 Mayıs 2014 Cumartesi

Dilim Lal...



O kadar uzun zaman olmuş ki...

Kaç günlerdir eskilerdeyim...Eski yazılarımı okudum sonra onlara iliştirdiğim şarkıları dinledim.Aslında burada yazı yazmaktan ne kadar keyif aldığımı yeniden anımsadım.Hiç tanımadığınız ve yüksek olasılıkla hayatınız boyunca tanımayacağınız bir insanın gelip size bir anlığına da olsa dokunması...Ortak olması,belki öfkenize,belki kederinize belki de neşenize...

Genelde kadınlar daha çok seviyor yazmayı ama ,ve de paylaşmayı...Erkekler paylaşılanı okumaktan keyif alsa dahi yanında yurdunda yazan biri varsa eğer hele de kendi hakkında yazılan birşeyler varsa hoşlanmıyorlar.Genelleme yaptım ama bunca senedir izlemim bu yönde onlarca arkadaşım benim sevgilim olsan yazmandan hoşlanmam hatta izin vermem dedi...Ve maalesef eşim de!

O yüzden nicedir dilim lal...Yazmak istediklerim ,içimde biriktirdiklerim,kalp kırıklarım yasaklı...Güzel ülkem gibiyim nicedir,su üstünde herşey normal ama dört yandan kuşatılmış...

Bu kadar ağır bedelleri olmamalı oysa seçimlerimizin...

Bu aralar ben böyleyim işte;

Dilim lal,çığlıklarım sessiz,yüzüm güleç ,gözlerimin ardı savaş alanı...Ne söylesem ne yazsam boş.Özlediğim çok şey var.En çok annem ,anne olunca asıl anne lazımmış insana bunu anladım, 2,5 senelik annelik serüvenimde.Şükür tek sığınağım oğlum yanımda,buna dua eder olduk ya bu aralar ...

Aynada ki kadını hanidir tanımıyorum,gülümsemesi kayıp...Bir yerlerde bir şeyler yanlış,çözmek istiyorum ama olmuyor aksine ben çözmeye çalıştıkça iyice kör düğüm oluyor...

Söyleyebileceklerim bu kadar...Bilmiyorum hala okuyanım var mıdır ama her kime ulaşırsa yazdıklarım ;

Sevgiyle Kalsın...

SAYAÇ

Sitenizesayac.com