Işık ve Umut

Rabbim sana binlerce kere teşekkür ederim…İstediğim bir küçücük ışık,bir küçücük umuttu.Ve sen bana o umudu ,o ışığı verdin.

Ben pervanen ateşi görür görmez,sevindim.Bayram yerleri kururdu içimde.Küçük çocuklar gibi kahkahalar attım sokaklarda.Kilometrelerce yürüdüm,Rabbim sana şükürler olsun diye diye ve ne acı ki bile bile aslında sevincimin boş olduğunu…

Gene de şükür ediyorum sana,nefes aldırdın bana.Uyudum bir geceliğine de olsa ,hayaller kurarak,yasaklamadan kendime kurduğum hayalleri.Rüyalarımda doya doya kokladım ,bastım bağrıma kahramanımı,sabah veda edeceğimi bilsem de hasret giderdim misal aleminde sevdiğimle…Ellerimin değemediği fotoğrafları kucakladım koynumda uyuttum,sabahına ayrılacağımı bile bile ama gene de seve seve…

Ve şimdi diz çöktüm gene yalvarıyorum sana.Çıktığım yol ,benim yolum mu?Eğer dersen bana sabret ben yılmam beklerim,eğer pişmem içinse bu ateş ,ben ateşin kalbine hiç korkmam ilerlerim.Ama bana de ki yolun yol,ateşin ateştir…Yan ey kulum!!!