Sustum (Adam'a)

Bu kadar canımı yakabileceğini ben bile ummazdım…

Boğazım düğüm düğüm,günlük işlerimi yaparken gözlerim kendiliğinden ağlıyor ben bahar nezlesi diyorum.Bu kadar sevmiş miydim ben seni yoksa senin gözünde bu kadar değersiz olmak mı yıktı beni ayrımında değilim.Sadece çok canım acıyor,onu biliyorum.

Eski yazışmalarımızı okuyorum,sanırım sado mazoşistim.Okudukça daha çok acıyor canım çünkü.Bütün bunları yazan adam sen miydin sahi?Ben o adamı sevmişim,sen o adam ol diye beklemişim ,sense hiç o adam olmamışın.Mesela benle iki kelime konuşmak istemeyen sen benimle sohbet etmenin müthiş bir şey olduğunu söylemiş .Hangisi sensin ?Bu kadar çabuk nasıl değişebildin?Dilim varmıyor söylemeye ama ve hatta yakıştıramıyorum sana ama tüm bunlar kandırmak için miydi beni?

Tuhaf öfkeli değilim bu sabah.Aksine ölesiye durgunum,öyle ki mecbur kalmadıkça konuşmuyorum ama gözlerim…Bir onlar durmuyorlar …

Oysa ne hayaller kurmuşun…Üstelik ben değil sen kurmuşun.Galiba bittiğinden çok yaşanmamışlıklara acıdığımdan ağlıyorum ben.Hiç vapura binemediğimizden,hiç tren seyahati yapamadığımızdan,gitmek istediğimiz yerlere gidemediğimizden…

İnsanoğlu ne tuhaf;bir yanım hala şimdi arayacak ‘Ah be deli kadın nedir bu ikimize de ettiğin bir sus bir dur ‘ diyecek diye bekliyor…Ama boşa çıkacak umutlarım biliyorum…

Neyse sevgili ,uzun uzun yazmayacağım.Ben sana ulaşmayı beceremedim.Sen o elini bir türlü bana uzatmak istemedin.Göremedin,sevgin azaldığı an küçük bir çocuk gibi tepinişimi karşında,anlayamadın korkularımı,kaygularımı,saramadın beni…Böyle düşümek istiyorum ben ,böylesi daha güzel.Çünkü ötekisi acıtır beni,kaldıramam…

Sen beni hayatına dahil edemedin ,ben içinde olmadığım bir hayatı seyredemedim.Şimdi zaten hiç birleştirmeyi başaramadığımız iki hayatımız ve bir yolumuz var.Kötü bir şey söylemek istemiyorum ardından,sende söyleme,güzel bir yerinde sakla beni….

Yolun (m) açık olsun…

Hoşça kal…