18 Mayıs 2008 Pazar

Güneşi Görmez Oldu Gözlerim…

Oysa ben her bahar başlangıcında kendimi mutlu hissederdim.Bir de üstüne aşıksam farkım kalmazdı kış sonrası güneşi bulmanın mutluluğundan kaldırımlara yayılan kedilerden.

Bu bahar hiç gülmedi gözlerimin içi,hiç hissedemedim mutluluğu.Mutluluk şöyle dursun,gözlerim görmez oldu güneşi.Bir koyu mutsuzluk var içimde ;sebebi sen.

Sen muhtemel çokça kafası karışık ama hiç beklemediğin birinin aşkını haykırmasından oldukça mutlu,gururu okşanmış,güveni tazelenmiş bir haldesin.Üstelik herkesten uzak kısa bir molanı da vermişsin.

Ya ben;bir sabah sadece bir günaydın yazıp yollasaydın bana,günlerce gülecekti gözlerimin içi,çiçeklerim açacaktı,bahar beni de koynuna alacaktı.Sadece beni düşündüğünü anlatan bir günaydın’dı beklediğim.Çok mu fazla şey istedim.

Oysa sen her gün daha da kaçtın uzaklaştın benden.Ne hissettiğini bir türlü söylemedin.Ben bağırdıkça dünyaya seni sevdiğimi,sen beni daha da yalnız bırakıp gittin aşkınla.

Şimdi öyle çaresiz öyle umutsuz öyle bitiğim ki belki sen bile çare olamayacaksın dönüp gelsen bu bende açtığın yaralara.Beni o kadar yalnız beni o kadar sensiz bıraktın ki tahmin edemeyeceğin hallerdeyim.


Önce ben senin için bir düştüm,şimdiyse sen benim için.Ama zaten ben hep senin için ikinci bir yoldum.Birinci yolun sonuna vardığına karar verdiğinde senin için hazır bekleyen ikinci bir yol…

Ya ben;seçtiği tüm yollar çıkmaza varmış,çokça yara almıştım vardığımda yanına.Sandım ki dinlenebilecektim artık burada,sandım ki artık fırtınalar yok,sandım ki artık bende sevildiğimi hissedebileceğim.Oysa ki hepsinden daha çok yaktın canımı.Yok o kıymaz bana,taş olsa çatlar,razı gelmez ,görmezden gelemez bu bende ki acıya dedim.Geldin.Yokmuşum gibi davrandın,duymazdan geldin haykıran sesimi,bilmezden geldin bu bende ki sevgiyi…

En kötüsü de ne biliyor musun sevdiğim; sen bana ne git ne de kal diyemedin.Gün be gün beni bıçak gibi biledin.Dur bekle desen,umursamaz zamanı beklerdim.Git desen,hak verir ,hiç gücenmez yarama tuz basar gene de giderdim.Kal desen dağları deler kimseleri umursamaz yanına gelirdim.Ama sen bana hiçbir şey demedin.Beni kör bir karanlığa mahkum ettin.

Hiç yorum yok:

SAYAÇ

Sitenizesayac.com