Kızgınım kendime…Bugün bir vesileyle ,birazda can sıkıntısından olsa gerek şöyle bir baktım hayatıma girenlere.Tuhaf bir huyum var benim,saklarım her şeyi,anıları,eşyaları,bazen küçük bir faturayı ve hatta bir sinema biletini...Sanki hafızamı kaybedecekmişim gibi üzerlerine o günün tarihini atar ve saklarım saçma bir şekilde.Ama daha da bir kötü bir huyum var.İnsanları saklarım ben.
Hayatıma giren hemen hemen herkesi bir şekilde sakladım hayatımın içinde.Dost olarak,arkadaş olarak arada selam sabah sorulan biri olarak ama sakladım ben onları.Düşünmüştüm ki ;yaşamışsak eğer güzel bir şeyler birlikte,kaldırıp atmak niye….Atmadım işte ne eşyaları ne hediyeleri,ne birlikte çekilen fotoğrafları,hafızamda sakladığım detaylar bir yana evimde sakladım ben onları,cüzdanımda sakladım.İzin verdim canları istedikçe hayatıma girip çıkmaları için…Ki girdilerde tekrar tekrar..
Ama bu gün bir anda…azıcıkta yardımla…
Neden dedim kendime,neden ölene kadar yanımda durmalarına izin veriyorum onlara.Onlar değil miydi bu gözlerden sicim sicim yaşlar akıtan,onlar değil miydi şu kapıyı yüzüme çarpıp kaçan,onlar değil miydi en zor anlarda beni yapayalnız bırakan.Onlar değil miydi dünyada son güvendiğim insan olduğunu bildikleri halde o güveni suistimal edebilecek kadar sorumsuz davranan…
Ben aptal kız neden bunca şeye rağmen hala tutuyorum onları yanımda.Hala biliyorlar hayatımın akışını,içimi dışımı.Hatta bazıları evimi,yurdumu,yerimi..Bana bu kadar acı veren insanlar neden hala benimleler.Kıymetimi bilmedikleri halde,canımı yaktıkları halde,beni sevmeyi başaramadıkları halde neden hala acıtmalarına izin veriyorum beni….
Belki hemen kaldırıp atamam tüm eşyaları yada yırtamam fotoğraflarımızı ama kaldırmalıyım gibi geldi bana.Artık bulmasın geçmişim istedim beni.Yaşandı her neyse o ana özel ,pişman değilim hiçbirinden ama BİTTİ.Artık hiçbirini istemiyorum hayatımda,madem yolun sonuna kadar yanımda durmayı başaramadılar,bundan sonra da olmasınlar.
Mutlu olsunlar bensiz hayatlarında,hiçbiri için kötü şeyler dilemem.Ama benden de uzak olsunlar.Aramasınlar artık beni,bulamasınlar artık beni.Mutluluğum yada mutsuzluğum güldürmesin yüzlerini.
Şu an itibariyle neyse ödemem gereken bedel kendi yaptıklarım için ben ödedim bitti.Artık bu eller bu gözler sadece benim.Başarılarımın da başarısızlıklarımında tek sahibi benim.Ben yaptım.Eğer gerçekten değerli olsaydım onlar için zaten bırakıp gitmezlerdi beni…İstediğim çok şey değildi ki,sadece biraz sevgi….Madem olmayınca olmadı,bundan sonra da ben olmayacağım..
Elveda geçmişim…Beni bu gece bırak ben benimle geleceğime gideceğim….
10 yorum:
şöyle mutlu, rengarenk veya sıradan, ev elbiselerinle hikayeler yazdığın zaman kurban kesicem.
Biletler, anılar çöpe atmakla silinmiyor, beyninde yeni defteri açıp acilen bu tip düşüncelerden uzaklaşmalısın.
canımın içi; hani şu TETE'm var ya benim (baykokafe) :) bana bigün şöyle demişti, "insan geçmişinde kötü resimler yapıp duvarına asabilir, daha güzel resimler yaptıkça onları bulundukları yerden çıkartmamalıdır. çünkü onlara baktıkça artık ne kadar güzel resimler yaptığını farkedecektir" geçmişimizle yaşayamayız evet ama geçmişimizde yaşadıklarımız bazen bizim yol haritamız olur. Bence onlarla yaşamayı değil, onları örnek alıp yaşamayı öğrenmeliyiz ;) öpüyorum kocaman, sevgiyle...
Decisions,
Gene tam zamanında...:((
ooof ben gerçekten bu dünyada fuzuliyim.30 yaşımda hala ne haltıma burada olduğu anlamış değilim.Hani hadi ölüyorsun bugün deseler kalkıp göbek atacağım..Başımı o beladan bu belaya sokuyorum.Galiba lanetliyim ben.Kimse beni sevemiyor!!!
:((((
Bedardemim,
Belli oldu bugün tüm dünya karşı bana,yahuu hangi insanoğlu hemen hemen tüm eski sevgililerinin şuan nerde ne yaptığını bilir ve arada oturup onlarla dertleşir.Yıllar boyunca herkes yanlış bu yaptığın dedi ,sonunda pes ettim.Tamam hata etmişim dedim şimdi de yok bırak kalsınlar diyorsunuz...
Sonunda Sahibine Mektupları da bırakıp kaçacam haberiniz ola...
Not:Kabul ediyorum bugün hiç iyi bir ruh halinde değilim...Hatta ağlamaktan yarı şiş gözlerle ööle yumuk yumuk bakıyorum dünyaya...
Başak bıraktıgım notlara bir bakar mısın lutfen...
Öykücüm;nereye bıraktın...Ben bişi görmedim ki...???
kim mutluymuş ki gerçek anlamda? herkes bir şeylerle uyuşturuyor beynini, bilincini.
Sevgili Adam,
Ama doğru bu uyuşma hali..Ben katılmıyorum ve ayık kalmaya yeminliyim..Varsın gördüklerim,duyduklarım,hissettiklerim acıtsın canımı..
Bu arada tekrar hoşgeldin...
Sevgiyle Kal...
hoşbulduk.
ayık kalmak ve uyuşmamaya çalışmak demek bir anlamda kendin olmayı da seçmek demek. varsın bu yolda hatalar olsun.
Buyrun ,işte o bahsettiğiniz benim :))))
Yorum Gönder