Mutluluklar An’da Saklıdır…

Neden yazıyorum bu yazıyı bilmiyorum belki de yazmam gerektiği içindir.30 senelik hayatımda insanlarda gördüğüm hep bir bekleyiş mutluluk için.Paralarının olmasını,sevgililerinin olmasını,çocuklarının olmasını,o beğendikleri kırmızı kazağın onların olmasını bekliyorlar hep mutlu olmak için…

Peki gerçekten mutluluk bu mu?Yani mutluluk paraya mı endeksi yoksa aşka mı yada ne bileyim arzuyla istenen herhangi bir nesneye…

İnsanları izliyorum ve gözlüyorum ve ne acı ki pek çoğu şükretmeyi bilmiyor ,pek çoğu sahip oldukları ile yetinemiyor ,pek çoğu elindekiyle mutlu olmayı beceremiyor…

Hani bilindik bir söz vardır ya ‘Bana mutluluğun fotoğrafını çekebilir misiniz’ diye.Ben çekebilirim.Binlerce kareyle mutluluğu taşırım sizlere ama sizin mutluluğunuz değildir o taşıdığım kareler.Kendi mutluluğunuzu bulmak sizin elinizde…

Mutluluk bazen bir çocuğun gülüşünde saklıdır,yada güneşli bir güne uyanmakta …Yeşil çimlere uzanabilmekte saklıdır bazen.Dört mevsimin yaşandığı bir ülkede nefes almakta saklıdır yaz sıcağını hiç bilmeyenler için.Bazen bir telefon konuşması olur mutluluk bazen bir mektup.Vapurda martılarla birlikte simit yiyip ,çay içmektir mutluluk.Kimi zaman da bir külah dondurmadır en kaymaklısından… Yada sevdiğinizin gözlerinin içindedir en hakiki mutluluk..

Mutluluk anda saklıdır ve sen o anı hissetmeyi bilmezsen ,o küçücük anları hep ıskalarsan bir ömür mutlu olmayı beklersin .Ve o sahip olmayı çok arzuladığın her neyse senin olduğunda da anlarsın ki aslında seni mutlu edecek olan şey o değildir…

Çok sevdiğim bir şarkıda der ki

‘Hiçbir kere hayat bayram olmadı

Yada her nefes alışımız bayramdı’

Rabbim;

Başımı sokacak bir evim,karnımı doyuracak lokmam olduğu için,sağlıklı bir bedene sahip olduğum için,akli dengem yerinde olduğu için,bu kadar güzel bir ülkede beni var ettiğin için,çay denen içeceği var ettiğin için,her gün yeni bir şey öğrenmeme sebep olduğun için ve buraya sığdıramayacağım binlerce sebep için sana şükrediyorum…

Gördünüz mü mutlu olacak ne çok şeyimiz var?