20 Şubat 2010 Cumartesi

Tesadüf…


Ne kadar uzağa gidersem gideyim ,gene aynı yerdeyim.Oysa ne çok yol kat etiğimi sanmıştım son üç ayda…Sadece birkaç dakika,sadece bir anlık yarım yamalak bir sarılma ,sadece tuhaf bir tesadüf aslında hala aynı yerde olduğumu gösterdi bana…


Beklemiyordum seni görmeyi,sende beklemiyordun biliyorum.Elini uzattın bana,o el değil miydi en son yakan beni? O el değil miydi istiklal caddesi kadar tutabildiğim?Sonra ne haber dedin sarılırken iki uzak arkadaşmış gibi…Bilmiyor muşun gibi sen gittiğinden beri ne yapsam ne etsem dolduramadığım bir boşlukla yaşadığımı.


Sigaranı değiştirmişin,bırakmayı becerememişin gene.Muhtemel içindeki zararlı maddeler daha az diye…Kilon değişmemiş,sen gene aynı sen,bıraktığım gibi…


Boşunaymış bunca caba.Tek bir bakışla unuttum gitti gene tüm öfkemi tüm kırgınlıklarımı,tüm acılarımı…Nasıl özlemişim seni…Sen odaya girince sanki tüm ışıkları söndü şehrin sanki diğer insanlar yok oldu birden bire.Bir sen kaldın bir de ben..Bir de yürek sızısı…


Sen ve ben bu gece, bilmeden, hayatın gene kesiştirdiği yolda ,tamda yıllar önce seve seve ayrıldığımız noktada …


Sen ve ben bu gece ,kalbimizde ki bir türlü tüketemediğimiz o ağırlıkla koşarcasına kaçtık ayrı ayrı yollara.


Sana bakamadığım için ,sana bakmaya korktuğum için eşyalarına baktım,bir zamanlar kafama geçirdiğim kaskına,belime sardığın sırtlığa baktım.Bir an odadan herkesi çıkarıp sana sarılamadığım için onlara sarılmak,hasret gidermek istedim.Kokunu duymak istedim onların üzerinden…


Sonra kızdım kendime,öfkelendim.Neden bu kadar zayıftım sana karşı ,neden içimde ki bu şey yaşananlara ,yıllara,kırgınlıklara,dargınlıklara boyun eğmiyordu.Neydi bende seni bu denli tükenmez kılan şey?Neden kaçtıkça ben gene sana dönüyordum?


Kaçarcasına çıktım bulunduğumuz yerden,gözlerimde yaşlar,hafızamda uçuşup duran hatıralar,elimde hala elinin sıcaklığı…Arkamdan çıktın sende ,bilmem neden..


Ve gene ayrıldı yollar…

Kaçarcasına uzaklaştık birbirimizden

Ve bir zamanlar bizi bir araya getiren

Getirdiği gibi de ayıran o yerden…



Sevgiyle Kal Küçüğüm…

8 yorum:

Aslısın dedi ki...

Öyle tanıdık geldi ki bu yazdıkların. Böyle yaşıyoruz ve kaçamıyoruz bazen gerçeklerden. Ne kadar içimiz öfke, kızgınlık gibi duygularla aslında derindeki sevgiyi saklarken, bizden bile.

öykü dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Başak BAŞOL dedi ki...

Aslıcığım,

Söylediklerine katılmamak mümkün değil...Keşke bunca çekilen ızdırabın sonu güzel olsa...Benim hepimiz adına tek dileğim bu...

Sevgiyle Kal...

öykü dedi ki...

Uzulmeye bu kadar gununu zehır etmeye ,
hayatı karartmaya degmıyor Basak

Bılıyor musun kı
uzuldugumuz aslında O kısı degıl
ozledıgımız de O degıl

Zihnimizde yarattıgımız bı hayale deger verıyoruz bız..
Ve oyle bırısı de yok aslında..
O bir ütopya..

Lutfen bosuna degmeyecek seylere uzme kendını..

βЄƉΔЯƉЄм dedi ki...

aah bu beklenmedik rastlantılar nasıl da değiştiriyor insanı :) hayatın biberi hepsi de... Olmazsa olmaz, olursa yürek dayanmaz cinsten... Ucuz atlatmışsın canım dostum, herşeyde bir hayır var derler.. .Öpüyorum seni kocaman

Efsa dedi ki...

"Geçecek" deyişler bile şu an safsata gelse de, inan geçiyor. sadece dogru zaman doğru insanla. Az daha sabır güzelim. Öykünün deyişi doğru. Sen bir hayali seviyorsun şu an. Yok senin hayalinde ki o insan. O da değişti, sende.

Başak BAŞOL dedi ki...

Bedardem,

Hayır vardı evet...Anladım,boşunaymış çırpınışlarım,başka kollarda sevgi arayışlarım...Ben ne acı ki başkasını sevemem.Çünkü onu görünce silindi gitti herşey...

Sevgiyle KAL..

Başak BAŞOL dedi ki...

Efsam,

Geçsin istemiyorum...
Geçmesin hep benle kalsın..
Onun aşkı bana zarar vermez
Ama ya ben?

Sevgiyle Kal

SAYAÇ

Sitenizesayac.com