Geçmişten…

Evimizi taşıdığım gün yanımda başka bir adam vardı.Beni çok seven başka bir adam.Neden bu kadar hüzünlendiğimi anlamazlığa vurmaya çalışarak yardım etmek istemişti bana.Oysa ben dilime bir şarkıyı pelesenk etmiş,taşmaya hazır dolu gözlerle son kez vedalaşıyodum evimizle...

Ve seninle...

Ben o eve ne o adamı ne bir başka adamı sokmadım sevgilim.Orası hep bizim evimiz olarak kaldı.O eve ilk taşındığım gece seninle tanıştığım geceydi ve 3 sene sonra o evden taşınırken de sen benden gitmiş olsanda hala bizim evimizdi.

Hani sen bana hep derdin ya' sen benim miladımsın' diye asıl sen benim hayatımda bir milattın ama ben bunu çok sonra anladım.Ben o evden çıktığım gün ,ben olmaktan da çıktım aslında.Öyle bir yerimden kırdın ki beni asla eskisi gibi olmadım ben.Daha acısı asla eskisi gibi sevemedim ben.Bir yerim sakat kaldı,bir yerim mapus hala sana.

Duymak istedin hep ,söyleyeyim; çok sevdim ben seni,gözü kara sevdim hemde.Öyle ki başka hiç kimseyi yokluğuna rağmen göremeyecek kadar çok sevdim,bir çocuğu sever gibi sevdim seni.Sorumluydum sanki sana.İşim,bebeğim,emeğimdin sen...Büyümeni bekledim hep;büyümedin!

Senden sonra hep birşeylerden intikam alır gibi sevdim ben.Hep temkinli hep sorgulayarak...Bırakmadım hiç kendimi ,güvenmedim kimseye ,güvendiğim de çok geç kalmıştım zaten ...

Senden sonra ne zaman aşkım desem birine hep aklıma sen geldin.Ondandı hep gidiş gelişlerim;aşk benim için sendin.Ve sanırım o büyük aşkla biz, lanetlendik.


Cihadiye cad.Deniz sok Deniz apt.No:4 D:6 --- Araç kaskosunun üzerinde bu adresi görüp yamulan Başak'ın yazdıklarıdır!