Meğer…

Meğer sen bensizliğe alışmışsın sevgili...

Bensiz ,o en sevdiğin olmadan yaşayabilir olmuşsun artık...

Yokluğuma varlığımı yeğler olmuşsun

Sen beni unutmuşsun sevgili...

Görünce gelir olmuşum aklına

Gözlerim olmadan yaşayabilmeyi öğrenmişsin sen,

Benim aksine,

Denemek ister olmuşun bensiz bir hayatı...

Bensiz nefes alabilmeyi öğretmişsin kendine geçen oncacık zamanda

Mutlu değilmişsin,ama benim yokluğum mutsuz yaşayabilmeyi

Öğretmiş meğer sana...

Meğer sen beni

Benim seni sevdiğim gibi,

Herşeye rağmen herşeye karşı,tüm zorlukların karşısında durabilecek

Olmazları olur yapabilecek kadar sevmemişin be sevgili....