Bu kararsız bir o kadar da zararsız bir mektup.Sonu ne olacağını kimsenin bilmediği bir mektup.Israrsız yani öylesine,korkak biraz ürkek.Hani doğru değil bu yaptığım ama gene de gerçekse eğer yazmalıyım dercesine…
Sahibine Mektuplarda başkası adına yazılan ilk mektup bu.Adını burada asla yazamayacağım sana yazılmış bir mektup.Bilirsin ben zaten sen demem sana…Dememem gerekir,kim tarafından yazıldığını bilmediğimiz ama yazılmış kurallar var aramızda.Biz olmadan çok önce aramızda olan kurallar.Bizden sonra da var olacak kurallar.
Zor günler ikimiz içinde bu geçen günler.Ayrı ayrı kalp acıları çekmekteyiz.Belki oturup konuşsak, anlatacak paylaşacak tonla şeyimiz var bizim.Biz,ne kolay yazdım bunu.Yazmamalıyım oysa…
Aynı şeylere gülüyor aynı şeylere üzülüyor gibiyiz ama dedim ya belki de içinde bulunduğumuz zor günler böyle düşündüren bize…Ses tonumdan anlarsın ruh halimi sen benim,güldürecek hep bir şeyler bulurum ben seni.
Hani o dayanamayıp ağladığım gün vardı ya,kimse senin gibi hadi kalk bakalım,sen kolay yıkılmazsın ,yola devam demedi senin gibi…En yakınımdakiler bile.Oysa aramızda öyle çok mesafe var ki.Kilometreyle ölçülenler ve ölçülemeyenler…
Belki de bir küçücük umut ışığıyız biz birbirimize,hala sevilebilmenin ve beğenilebilmenin ışığı.Hala beni birileri anlayabiliyor demenin rahatlığıyız.Oysa bilmeyiz bile nedir en çok sevdiğimiz yemek,en sevdiğimiz çiçek,en güzel renk …Ama aynı coğrafyanın çocuklarıyız.Yakındır birbirine damak tadımız,güneşe duyduklarımız yada denizi görünce hissettiklerimiz.
Baştan dedim bu zararsız bir mektup;beklentisiz ve sessiz.Sadece biri demeliydi,diyen ben oldum.Belki de bir gönül borcu,yüreğinden yüreğime kurduğun ve dokunmaya bile korktuğun o köprü için.
İnan senden çok yok bu koca dünyada ,kötünün iyisi değilsin sen.Sen gerçek bir iyisin hatta benim için belki de bay mükemmelsin.Şimdi her sabah o aynada gördüğün adam var ya çok sev onu.Çünkü tanıdığım birçok kişiden daha çok sevilmeye layık o…
Hani bana iyi ki varsın dedin ya…Asıl iyi ki sen varsın.Ben sana sadece çok uzaklardan da olsa yüreğinde olanlara aynalık yaptım.Bu yansıyan senin umut ışığın.O yansımadan işte ben de aydınlandım.
Şimdi bu mektubu sen okuyacaksın ya,tutamayıp kendini kocaman gülümseyeceksin hatta…İçinden ne geçerse onu yap…Karşılık beklemeden yazıldı bu mektup.Senin ki kadar olmasa da benden sana bir küçücük umut ışığı…
Sevgiyle Kal…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder