21 Mayıs 2008 Çarşamba

Dünya Bana Ağır Geldin.

Biliyorum hiçbirimize çokta mutlu şeyler yaşatmadın sen.Ama kendinden yanadır ya hep yürek sanki bana biraz daha fazla çektirdin.

Ben güçlü durmaya çalıştıkça sen daha da üstüme geldin.Hiç yorulmadım yıllarca sana bağırmaktan kafa tutmaktan,yanlış gördüğümü düzeltmekten,ihtiyacı olana yardım elimi uzatmaktan.Ama sen hiç durmadın,git gide arttı verdiğin acıların şiddeti.Sevdiklerimi aldın,hayallerimi çaldın,beni yerden yere çaldın gene de vazgeçmedim.Hayat bu bana da bir gün güler elbet dedim.Şükretmeyi denedim.Eğer bir sınavsa bu üzerimde test ettiğin ben artık devam edemiyeceğim.Zil çalsın ben gideyim,ya da boş kağıt verip ardıma bakmadan kaçayım.Ama benden bu kadar,elimden gelenin en iyisi bu…Daha fazla üstüme gelme nolur.

Ölesiye yorgunum artık, bir ay sonra 29 yaşıma değil 69 yaşıma girecekmiş gibiyim.Belki bedenim değil ama kalbim yaşlandı artık.

Tamam sana çok teşekkür ederim,bana iyi bir iş verdin,başarı verdin.Hayal edebileceğimden fazlasıydı belki.İyi kötü bir evim var,her köşesini emeğimle yaptığım baktıkça gurur duyduğum.Bir kedim var ayak ucumda uyumakta şimdi.Aşağıda otopark ta kara kızım sabahı beklemekte birlikte uçalım diye.Bunlar için sana çok teşekkür ederim.

Ama hala yatağımın sağ yanı boş.Başımı dayayacak,yalnızlığımı paylaşacak bir omuz yok.Ne kırmızı rugandan minicik bir ayakkabı var dolapta,ne de bir takım üniforması dolapta.Evet bu evi ben yaptım emek emek ve şimdi gördüğüm tek şey içi bile boşalmış koca bir yalnızlık.

Hadi diyelim bunları veremedin bana ,bari huzur ver be hayat.Nedir senin benle şu derdin?Neden şu içinde ki insanlar bu kadar riyakar,bu kadar iki yüzlü ,canım dediklerim yarın can düşmanım.Neden hep asılı sırtımda her an saplanmaya hazır bir bıçağın gölgesi.?Madem bir yerlerde herkes bu kadar kirlendi beni neden böyle bıraktın.Izdırap veriyor insanların bu halleri.

Tam diyorum ki evet işte bu benden,hala içinde insan sevgisi kalmış biri…Dokunduğum an hiç tanımadığım biri oluyor o benden dediğimde.Öylesine umutsuzum ki artık madem yok bir çıkış yolu bana bu dünya da o zaman ben gördüm göreceğimi yaşadım yaşayacağımı gel bitirelim artık şu sınavı.Çek fişi bitir artık şu benim işimi.Ne beni günaha sok ne birilerini utandır,sen bilirsin yapacağını.Bir ufacık kaza yeter bana.O çok sevdiğim kara kızımla …Ne onu bensiz bırak ne beni onsuz…Bana kara kızımdan bir mezar yap,son bir yolculuk hazırla bizim için .Yalnız olalım,onun rengi gibi benim kalbim gibi karadan bir son yolculuk.Geçir bizi o son kara kapıdan.Belki ardında vardır bir aydınlık…

2 yorum:

Unknown dedi ki...

o gelse.. seni seviyorum, sensiz yapamiyorum artik hep seninle kalicam dese.. degisir miydi butun dusunduklerin.. nasil etkilerdi seni.. kirilmisliginla artik inanmaz miydin yoksa yeniden dort elle sarilir miydin sevgine..

Başak BAŞOL dedi ki...

Sermin,

O kadar karışığım ki artık,hani suya atarsında ve bırakırsın ya kendini nereye gideceğin belirsizdir ama umursamazsın da ,işte aslında aynen öyleyim şu an.

Çok büyük günahlar hariç herkesin bir ikinci şansı vardır bence aşkta.Ve gerçekten inanıyorsan sevgisine harcamak yazık olmaz mı?Sana yapılanı sakın başkasına yapma ...

Sevgiyle Kal.

SAYAÇ

Sitenizesayac.com