En Manasız Bulduğum Güne : Sevgililer Günü’ne

Başlığı okuyup ta sakın sevgilisi olmadığı için Sevgililer Günü de neymiş diye atıp tutanlardan olduğumu sanmayın.Çünkü sizinle en başından beri paylaştığım gibi hala hazırda (Allah nazardan saklasın) 8 ayını doldurmuş bir ilişkim var.Mutluyum ve huzurluyum.Derdim bu değil,derdim şu ki;bilindiği üzere aslı Valentines Days olan bugün bizim bayramımız falan değil.Burada oturup uzun uzun tarihçesini anlatmak istemiyorum ama kısaca geçecek olursak;zamanın birinde kralın biri o bölgede yaşayan çiftlere evlenmeyi yasaklar.Rahibin biri ki adı Valentine,kralın emrine uymaz sevenleri evlendirir ve bu yüzden de başından olur.Öldürüldüğü gün herkesin tahmin edebileceği üzere 14 Şubattır.O günden sonra önce rahibi anmak maksatlı sonra kapitalizme katkı amaçlı bu kutlamalar sürer gider her 14 Şubatta.Yani gün bizim günümüz değil.Ama benim asıl sorunum bu değil ,bahsi geçen şey AŞK.Satın alınabilecek ya da hediyesi olabilecek bir şey değil bu.Sınırlı hiç değil ki bir günde önemi artsın yada azalsın.Ama madem içinde sevgi barındıran bir gün bu ve madem hep sevgi içerdi yazılarım bende tüm sevgililerime yazayım istedim bu yalancı sevgililer gününde.

Kalbimden gelmiş geçmiş kesinlikle çok sevilmiş ,bazısı çok sevmiş bazısı hiç sevmemiş,bazısı sahtekar sevgiler vermiş bazısının sevgisi yetmemiş,bazısına sevgim yetmemiş,bazısı kendini kandırmış,bazısı beni kandırmış,bazısıyla hiç tanışılamamış tüm sevdiklerim;hepiniz bir şekilde bir yerlerden gelip girdiniz ömrümün bir yerine.Belki çok mutlu ettiniz beni belki ölmekten beter ettiniz,kim bilir nerede ve ne şekilde oldu finali ilişkimizin.Belki çok üzdüm ya da çok üzüldüm terk edişin ardından.Ama şimdi üzerinden onca zaman onca yaşanmışlık onca tecrübe geçince diyorum ki iyi ki gelip geçmişiniz.İyi ki yaşanmış onca şey.İyi ki çarpmış deli gibi kalbim her birinize.Ne çok şey öğrendim sayenizde.Ben kızgın değilim artık hiçbirinize.Yüzünü göstermek istemeyenlerinizle bile barıştım kendi içimde.Hepinize bir anlam yükledim,sakladım bir küçük hatırayla.Bazen bir fotoğrafla yada bir fincan belki de bir mektup,bir kitap,bir oyuncakla hatta can yoldaşım kedimle.Hiçbirini atmadım ben.Çünkü inanmam sevgilerin ölümlü olduğuna sadece şekil değiştirirler,bazen arkadaş olurlar,bazen uzak bir dost,bazense nefret.Umarım hepiniz bir yerlerde benden sonra ki hayatınızda mutlusunuzdur,hepiniz çok değerlisiniz çünkü sizi bu hayatın bir parçası yapan benim ve bu hayatı ,hayat yapanda sizlersiniz.


Gelelim yukarıda yazdıklarımdan sonra bu yazıyı okumamasını temenni ettiğim canım sevgilime;inanmasan da sabah sabah sevgililer günün kutlu olsun dedin ya bana,nasıl mutlu ettin beni.Sen sevgini doya doya veren biri değilsin ve ben bu küçücük şeylerden öyle deli mutluluklar çıkarabiliyorum ki,aklın şaşar.Sen benim yıllardır arayıp ta bulamadığım durgun denizimsin,o kadar senim ki artık bazen beni bile şaşırtıyor bu hallerim.Sensiz uykular,uyku değil artık.Günlerin anlamı,iş çıkışı seni gördüğüm anlar.Ben seni bir tek gün değil,ömrümün bundan sonra ki her geçen gününde sevmek istiyorum sevgilim.Çünkü ben seni birlikte her geçirdiğimiz gün daha çok sevdim.Seni yaşadıkça arttı bende ki sevgin.Paylaştığımız her şeyi kötü yada iyi çok sevdim.Öfkeni sevdim,titizliğini sevdim,uykunu sevdim,benimle uğraşmanı sevdim…Ben ikimizi çok sevdim…

Sorgusuz ve sınırsız sevebilenlere…