Uyuyamıyorum,ders çalışamıyorum,hiçbir şeye dikkatimi veremiyorum.Durmadan kendimi sana dair hayaller kurarken yakalıyorum ve bundan ölesiye korkuyorum.Korkuyorum çünkü bir kez daha hayallerimin bir kristal vazo gibi tuzla buz olmasını izleme ihtimalim var.Korkuyorum çünkü eğer o kristal vazo kırılırsa seni bunun için suçlayamam bile.Korkuyorum ama tüm korkularıma rağmen boş kaldığım her saniye seni düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Sesini duyduğum dakikalar bir hazine değerinde,yakalayabildiğim birkaç kelime ile ne çok umut besliyorum bir bilsen.Sen telefonun öbür ucunda konuşuyorsun benim hattın bu yanında dünyam değişiyor,gökyüzü güneşleniyor,çiçekler açıyor,martılar bağırıyor.Sen konuşuyorsun ben,kuş olup uçuyorum,balık olup yüzüyorum,çiçek olup açıyorum.Sonra konuşacak bir şey kalmıyor hiç istemesem de çok çabalasam da telefon kapanıyor ve her şey eski halini alıyor.Bir tek yüzüm de o çok aşık insanlara mahsus aptal bir gülümseme asılı kalıyor.
Öğleden sonra bir kısacık konuşma;yakında diyorsun çok yakında anlatacağım.Anlatacaklarından ölesiye korkuyorum ve duymak için deli gibi sabırsızlanıyorum.Ne yaman bir çelişki bir bilsen bu benim ki.Sessizlik fırtınadan önce gelir ya bu yaklaşan bir fırtınaysa…İstemem söyleme o zaman bana hiçbir şey.Konuşmayacağım senle de,anlarım ben.Ama sakın bin bir güzel söz söyleyeyip te teselli etme.Edemezsin çünkü,öylesi daha çok acıtır beni.Hiçbir şey söyleme bana,ben anlarım,anlar ve giderim.
Yağmur yağıyormuş orada,ıslanmışın.Elimde olsa güneşi gökten alır yollardım sana.Sen yeter ki gülümse,seni üzmesin hiçbir şeyin varlığı yada yokluğu.Dikkat et kendine,üşütme.Üzülürüm senin için,endişelenirim,üstelik elimden de bir şey gelmez,gelip bakamam ki sana,bir tas çorba bile pişiremem ki ben sana,uyuyacak olsan ,başını bekleyip terini silemem ki…Bilirsin işte sebebini,yapamam hiçbirini,sadece endişelenebilirim.
Bazen düşünüyorum,ne zaman oldu tüm bunlar.Hangi vakit geldin yerleştin kalbime?Nasılda habersiz nasıl da öylesine,işte ben geldim edasında giriverdin birden hayatıma.Sonra korkuyorum ya ben değilsem aradığın ya sevmezsen beni…Ya beni arayıp bulmak,sevip tanımak için hiç vaktin olmazsa…
Senin anlayacağın ben bu aralar bin bir çelişki,bir büyük kalp sızısı,kocaman kocaman soru işaretleri ve durduramadığım,engelleyemediğim bir aşkın ellerinde sürüklenmekteyim.Kendi kafamda düzinelerce senaryo kurup,her gün bin kere birleşip,bin kere ayırmaktayım seni ve beni…Ya sen ne hallerdesin???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder