Özledim…

Bu sabah kız uyandığında özene bezene giyindi.Hanidir giymediği gri mini elbisesini ve siyah çizmelerini giydi,en çok sevdiği küpelerini taktı.Saçlarını daha bir özenle topladı.Yanağında gece oynayıp şişirdiği sivilcesine ve dolayısıyla kendine çok kızdı…

Geç kaldığı için makyaj yapacak fırsatı bulamadı ama makyaj malzemeleri alelacele çantasına atıldı.Aynada kendisine baktı…’Ehh fena sayılmaz ‘dedi ve işe doğru yola koyuldu.

Bugün zaman daha bir hızlı geçsin istiyordu.Akşam sevdiceği gelecekti ,tüm telaşı ondandı.Çok hevesli görünmese de için için özlediğini hissediyordu gelecek olan adam’ı.

Öğleden sonra bir ara ne zaman gelecek diye sormak için aradı sevgilisini.Soğuk ve tatsızdı sesi adam’ın,müsait değilim ben ararım seni dedi…

Bekledi kız…Kendini işe verdi zaman çabuk geçsin diye…Nasılsa gelecekti işte akşama…

Sonra beklediği telefon geldi kızın ama gelemiyordu sevdiği…Çok önemli bir şey olmuştu,başka bir yere gitmesi gerekliydi ve gerçekten gidilmeliydi.Kız şaşırdı,hiç bir şey diyemedi,telefon kapandı,kız kalakaldı….

İşte o an bir şey oldu…Beklemediği bir şey oldu kızın…

İçi daraldı birden,üzüldüğünü hissetti…Kalbi göğüs kafesine sığmadı bir an için,utanmasa ağlayacaktı…Gerçekten özlemişti adamı…Bu hakiki bir duyguydu,hakiki olduğu kadar keskindi,inkar edilmesi olanaksızdı..Ve bu bir ilkti onun için.Kendinden beklemiyordu ,kendide bilmiyordu..

Sonra bir anda ,bir nefes alma süresinde sevdiğinin kokusu çalındı burnuna..,içi ezildi,gözleri doldu,başı öne eğildi…

İki duygu kolkolaydı içinde şimdi.Bir yandan sevinçliydi,hakiki olduğunu anladığı için hislerinin ,bir yandan üzülmüştü göremeyeceği için sevdiğini…

* * *

Kokunu özledim sevgilim…