***

Şu an nerde miyim???Hastane…Neresi olduğunu bilmiyorum ama sormayın.Bilmeyi çok isterdim ,en azından birileri ziyarete falan gelirdi.Bana bu bilgisayarı kim verdi,onu da bilmiyorum.Sanırım beni zaptetmenin başka yolunu bulamayınca bırakalım yazsın bari dediler.Geldiğimden beri sizi sayıklıyormuşum çünkü.

Sanırım dün geceydi.Hayal meyal hatırlıyorum,arabadayım ve her zaman ki gibi hızlı kullanıyorum.Bir şeylerin hıncını alırcasına.İç sesim beni uyarıyor,kontrolünü kaybettin,her an kaza yapabilirsin diye ama bu kez dışım umursamıyor.Sus artık dinlemiyoruz biz seni diyor..Radyo son ses açık …’Kimler geldi, kimler geçti hayatımdan..Hiç birisi senin kadar sevilmedi…’Bende söylüyorum galiba bağıra bağıra..Kim bilir dışardan ne kadar komik görünüyorumdur o sıra.

Son hatırladığım bunlar..Ve alt geçit …Son hızla girdiğim o alt geçit…

Bir sonra ki sahne de benle konuşan bir adam var .Sanırım doktor ,beyaz kıyafetli.Canhıraş bağırıyor bana’hanımefendi lütfen uyumayın!! Sıkın dişinizi,kurtaracağız oradan sizi’Soğuğu hissediyorum,boynuma bir şey takıyorlar.Alnımdan akan sıcak bir şey var..Kokusundan anlıyorum,kan bu,benim kanım…

Acı hissetmiyorum,aksine mutlu bile sayılırım.Çevreme bakıyorum şaşkın şaşkın.İlerde bir kadın çantamı karıştırıyor.Bir an hırsız sanıp panik yapıyorum.Ama sonra anlıyorum,benim kim olduğumu bulmaya çalışıyorlar.Sahi kimim ben?Bir polis memuru ismimi okuyor nüfus cüzdanımdan,30 yaşında diyor üstüne bir diğerine bilgi verirken.Ve işte o hep merak ettiğim sahne,cep telefonlarıma ulaşıyorlar.Bir yakınımı bulmak için.Anne kaydı ,yok!Baba kaydı;o da yok.Abi ;var …Var ama o eski numarası kapalı,yeniyi ismiyle kaydettim.Son aranan numaraları arayacak olurlarsa kesin bir müşteriyi arayacaklar diye kaygılanıyorum. Radyo hala çalıyor.Bu kez ‘İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri,sen de daha yeni yeni kavak yelleri …’Son duyduğum şey bu oluyor…Kolumda bir iğne acısı birde…

Sonrası mı… Uyandım…:)